Bazı zamanlar yaşadığınız an size ne uzak!Olduğunuz yer konuştuğunuz insan baktığınız manzara ne çok yabancı oluyor!Hiç beklenmedik değişiklikler dün nerdeydim bu gün ne yapıyorum die kendi kendinize söylenirken bulduruyor kendinizi!Ne tuhaf..
Kendinize bile yabancı kalıyorsunuz sınırlarınızı unutuyor sınırsız olmaktan korkmaya başlıyorsunuz. Öylesine dışa dönük neşeli konuşkan zeki hazır cevap halleriniz içine kapanlık tedirgin diken üstü bir hale dönüşüyor. Farkındasınız bu siz değilsiniz ama yapmacık bir durumda yok aslında ortada! Nasıl çıkılır bu işin içinden bilemedim. Sessiz sessiz oturduğum ofis masamda bana yer yokmuşcasına sığmadığım koca oda .Şimdi neler bekliyor beni die baktığım ellerim yüzüm saçalarım… Asla yapmayacağın hataları yapıp asla düşümeyeceğini düşündüğün dalga geçtiğin her durum içinde kendini bulmak o farkındalık içinde dilin sessiz için çığlık çığlığa yuh artık napıyorsun sen die kendi hunharca ve hatta kabaca hırpalamak. O kadar kızmak ki kendine ardada gelen saçma sapan hatarın üstüne artık gülmeye başlamak …
Yok ya kesin nazar değdi ya da biri büyü yaptı olacak iş değil bunlar. Bağlandı bu basiret kesin açmaya ne lazım bilen yol göstersin.. Vardır elbet bir hikmeti bu kadar olmazı olduran Rabbim iyi günlere vesile ediyordur inşallah bu şer görünen halleri..
Bak yine bozuldu sinirlerim🤦♀️🤦♀️
Hep görüşmek üzere…Şimdilik HoşçaKalın…